0
0
Współczesna ortopedia i protetyka oferują zaawansowane rozwiązania dla osób po amputacjach, znacząco poprawiając jakość ich życia. Wybór odpowiedniej protezy jest kluczowym elementem tego procesu, a zrozumienie różnic między poszczególnymi typami protez jest niezbędne dla pacjentów i ich rodzin. W tym artykule przyjrzymy się różnicom między protezą podudzia a protezą całej nogi, analizując ich budowę, funkcjonalność oraz wpływ na codzienne życie użytkowników.
Budowa i zastosowanie
Proteza podudzia jest przeznaczona dla osób, które przeszły amputację poniżej kolana. Jest to urządzenie, które zastępuje brakującą część nogi od kolana w dół, umożliwiając użytkownikowi chodzenie i wykonywanie wielu codziennych czynności. Proteza ta składa się z kilku kluczowych elementów, takich jak gniazdo, które jest indywidualnie dopasowywane do reszty kończyny pacjenta, złącze kolanowe (w przypadkach, gdy jest to konieczne), moduł stopy oraz system zawieszenia, który utrzymuje protezę na miejscu.
Z kolei proteza całej nogi, znana również jako proteza udowa, jest stosowana po amputacji powyżej kolana. Wymaga ona zastosowania bardziej złożonych mechanizmów, w tym złącza kolanowego i modułu biodrowego, które umożliwiają imitację naturalnego ruchu chodzenia. Ta proteza jest znacznie bardziej złożona ze względu na większą ilość zastępowanych stawów i mięśni, co wymaga od użytkownika większego wysiłku w procesie adaptacji.
Funkcjonalność i adaptacja
Funkcjonalność protezy podudzia i protezy całej nogi znacząco różni się ze względu na poziom amputacji i związane z tym wyzwania. Proteza podudzia pozwala na większą kontrolę i stabilność podczas chodzenia, ponieważ użytkownik zachowuje naturalną funkcję kolana. Adaptacja do tego typu protezy zazwyczaj zajmuje mniej czasu i jest mniej skomplikowana, co sprzyja szybszemu powrotowi do codziennych aktywności.
W przypadku protezy całej nogi proces adaptacji jest bardziej złożony i wymaga od użytkownika nie tylko fizycznego, ale i psychicznego dostosowania. Kontrola protezy wymaga większego wysiłku i koordynacji, ponieważ użytkownik musi nauczyć się zarówno chodzić, jak i stabilizować protezę przy braku naturalnego stawu kolanowego. Dostępne są zaawansowane technologie, takie jak protezy z napędem elektrycznym, które ułatwiają kontrolę protezy, jednak ich koszt jest znacznie wyższy.
